Το βιβλίο πραγματεύεται τις σχέσεις και τη συνεργασία του ΚΚΕ με την Αλβανία από την εποχή της Κατοχής έως την πτώση της δικτατορικής εξουσίας των στρατιωτικών στην Ελλάδα (1943-1974), τις συνωμοτικές επαφές, τις απόρρητες συμφωνίες και τα μυστικά κονδύλια, τη συγκρουσιακή τους δυναμική, τη διελκυστίνδα του βορειοηπειρωτικού, τις συκοφαντικές κατηγορίες αλλήλων ενώπιον του Στάλιν τον Ιανουάριο του 1950 και την οριστική ρήξη. Το βιβλίο βασίζεται σε ευαίσθητες και μοναδικές αρχειακές συλλογές της Αλβανίας, της Ελλάδας και της Σοβιετικής Ένωσης. Ο συγγραφέας αποπειράται να απαντήσει στο βασανιστικό ερώτημα κατά πόσο ανιδιοτελής, αμιγώς ιδεολογική και όχι διαβολική ή καιροσκοπική μπορούσε να είναι η διακομματική συνεργία δεδομένου ότι το ΚΚΕ υπερασπιζόταν μόνο τα ιδεολογικά όρια της κομμουνιστικής ορθοφροσύνης, ενώ το Κόμμα Εργασίας Αλβανίας αγωνιζόταν πρωτίστως για τα γεωγραφικά σύνορα της πατρίδας του και τα εθνικά συμφέροντα των δύο κομμάτων δεν ταυτίζονταν πάντα. Μπορούσε η ιδεολογική συνταύτιση να υπερβεί και να εξισορροπήσει όλες τις υπόλοιπες εναντιώσεις;